Reactie op de recensie "Kruistocht in spijkerbroek" van Pia Hannes door Helen Janssen

 

Toen ik nog een reactie moest schrijven over een jeugdboek en op het blog keek welk boek ik graag zou willen lezen, viel mijn keuze direct op Kruistocht in spijkerbroek. Ik heb goede jeugdherinneringen aan het boek en heb het op de lagere school voor de eerste maal gelezen. Zelden lees ik een boek vaker dan eenmaal, maar Kruistocht in spijkerbroek is hier een uitzondering op. In mijn jeugd heb ik het voor een tweede maal gelezen en nu weer voor dit fictieblog.

Thea Beckman is in staat om beeldend te vertellen over de periode die ze beschrijft. Kruistocht in spijkerbroek voert je mee naar de Middeleeuwen. Je krijgt als lezer een beeld van de leefomstandigheden tijdens de Middeleeuwen. Ik kan me goed vinden in het onderstaande citaat uit de recensie van Pia.

“Het geschetste wereldbeeld is heel realistisch, natuur, kleding en steden zijn precies beschreven. In 1212 zijn inderdaad twee Kinderkruistochten geweest. De vraag is alleen of het daadwerkelijk om kinderen ging, of om ontheemde boeren (de vertaling van het Latijnse pueri, jongens, kan in de Middeleeuwen beide betekenissen hebben).

In combinatie met de tegenstelingen in de twintigste eeuw, de leef- en ervaringswereld van de jonge lezer, roept Beckman met haar beschrijvingen een gevoel voor de cultuur en de tijdgeest anno 1200 op.”

Ik kan me ook vinden in de volgende opmerking van Pia:

“En toch, ondanks alle veranderingen en ontwikkelingen blijft Kruistocht in spijkerbroek een boeiend, spannend en ontroerend boek. Juist ook omdat het universele, principiële waarden en normen als hoofdthema heeft.”

Ondanks dat er veel veranderd is en de leefomstandigheden heel anders zijn, blijft Kruistocht in spijkerbroek aanspreken, mede door de herkenbare universele, principiële waarden en normen van het hoofdthema. Leerlingen kunnen zich ook identificeren met de hoofdpersoon Dolf.

 Zelf gebruik ik tijdens mijn lessen aan de onderbouw vmbo, de film Kruistocht in spijkerbroek al jaren. Daar koppel ik een opdracht aan, waarbij de leerlingen 4 pagina’s van het boek vergelijken met de gebeurtenissen in de film. Op die manier ervaren ze dat filmmakers veranderingen aanbrengen in het verhaal. Vaak denken leerlingen dat een verfilmd boek exact hetzelfde verhaal is wat ze te zien krijgen in de film. Door deze opdracht ervaren de leerlingen dat dit niet klopt.