Reactie op recensie van Pia over Thea Beckmans "Kruistocht in spijkerbroek" door Ewald Hermsen

Mening

Ik was erg verrast door de keuze van Pia voor Kruistocht in spijkerbroek.

Dit boek is een ankerpunt geweest in mijn jeugd en ik heb het een keer of zeven gelezen, ik ben de tel kwijt.

Deze blog bood mij de gelegenheid om het boek opnieuw te lezen en het heeft niks verloren van zijn poëtische zeggingskracht. Thea Beckman kan als geen ander boeken schrijven die je een beeld geven van de tijd die ze beschrijft.

Ik durf wel te zeggen dat een groot deel van mijn geschiedenisonderwijs aan de basisschoolkinderen gebaseerd is op de boeken van Thea Beckman.

Ik ben het volledig eens met Pia dat de beoogde lezer zich uitstekend kan identificeren. Ik zie mezelf in gedachte al een algebrales geven aan een voorbijganger in de middeleeuwen zoals Dolf deed. Ik hoor mezelf uitleggen hoe besmettelijke ziektes bestreden moeten worden en ik voel de angst van Dolf om voor ketter uitgemaakt te worden in deze strengreligieuze tijd.

Pia schrijft hoe de lezer ervaart dat kennis van het verleden kan verklaren waarom wij vandaag denken en doen zoals we dat doen en dat is de spijker op zijn kop. Inderdaad staat dit boek vol met universele, principiële waarden en normen die tot op de dag van vandaag geldig zijn, misschien wel meer dan ooit in het huidige verwarrende tijdsgewricht.

Ik denk dat Pia zich nog voorzichtig uit in haar voorspelling dat we over pakweg tien jaar een type Oculus Rift opzetten en ons in elk gewenste wereld kunnen begeven. De augmented realitybrillen liggen al klaar.

Maar technische hulpmiddelen zijn overbodig: de tijdmachine ligt al klaar, bij mij in de vorm van een stukgelezen exemplaar van "Kruistocht in spijkerbroek".

Een blijvende aanrader

Ewald Hermsen

Geraadpleegde bronnen:

• Beckman, T. (1973) Kruistocht in spijkerbroek. Rotterdam: Lemniscaat