Mierenkolonie van Jenny Valentine.

De Inhoudsbeschrijving.

Sam, een ongeveer achttien jarige jongen, komt in Londen wonen. Achteraf blijkt pas waarom hij naar Londen is gereisd. Hij heeft in een gemene bui zijn enige vriend laten verongelukken en zijn vriends hond doodgereden. Deze puber vindt in de hoofdstad een kamer in een huis waar een vijftal personen wonen, te weten: de tienjarige Bohemia met haar verslaafde moeder Cherry; twee werkeloze mannen genaamd Steve en Mick; en de oudere dame Isabel, met haar hond.

Bohemia loopt weg na een ruzie met Sam. Een actie die ervoor zorgt dat ze uiteindelijk Sam weer in contact brengt met zijn enige vriend en met zijn ouders. Bovendien beseft Cherry door Bohemia hoe belangrijk het is om een moeder te zijn.

Een persoonlijke reactie

Waarom die mieren?

Kriskras door het boek heen kom je getekende mieren tegen. Waarom? Misschien als reclametruc, om de tekst op te leuken voor de jonge lezers. Pedagogisch is er ook een reden voor deze dieren, ze zijn er om Sam te laten beseffen: “dat mieren in hun eentje niet veel voor elkaar krijgen, maar samen iets onvoorstelbaars presteren.”[1] Een eenvoudige en leerzame les van de schrijfster.

Hoe steekt het boek in elkaar?

Het verhaal wordt vanuit twee ik-personen verteld, vanuit het perspectief van Sam en vanuit dat van Bohemia. De twee perspectieven wisselen elkaar elk hoofdstuk af. De enige onderbreking van dit schema is