Recensie Pizzamaffia, Khalid Boudou

Recensie Pizzamaffia, Khalid Boudou

Zakelijke gegevens

Titel:                        Pizzamaffia
Auteur:                    Khalid Boudou
Jaar van uitgave:     2007
Plaats van uitgave:   Amsterdam
Drukkerij:                Moon
Gelezen uitgave:      2012,Groningen/Houten, Noordhoff Uitgevers BV 

Samenvatting

Pizzamaffia gaat over Brahim en zijn familie.

Brahim is een jongen van Marokkaanse komaf en zijn vader heeft een pizzazaak.

Zijn vader kampt met reuma en heeft zijn broer in de zaak gezet. Oom Faris is een veel modernere uitbater dan Brahim’s vader en de zaken lopen steeds beter. De driftige vader merkt echter dat er geld verdwijnt en er ontstaat ruzie, omdat vader oom Faris niet meer vertrouwd.

Het loopt zo uit de hand dat oom Faris met zijn zoon Iljas (die continu Haas genoemd wordt) een eigen zaak begint, middenin het winkelcentrum. Brahim wordt door zijn autoritaire vader in de zaak gezet. Brahim slaagt hier behoorlijk in, maar de goede havoleerling gaat spijbelen en verwaarloost zijn vriendinnetje, op wie hij zo gek is.

Ondertussen vindt er een ware concurrentieoorlog plaats tussen pizzeria Novarre en het nieuw opgerichte Melodia. De goede herinneringen aan de familiebanden zorgen voor wrijving met de nieuwe realiteit.

Als Haas Alice met een geëdit filmpje bij Brahim wegdrijft knapt er ook bij Brahim iets en gaat hij wraak nemen. ‘gebeurd is gebeurd,’ is de gedachte waarmee het boek begint en de hoofdfabel eindigt.

Recensie

Pizzamaffia is een spannend jeugdboek, in jongerentaal geschreven. In principe zijn het eenvoudige zinnen en worden personages helder voorgesteld als ze worden aangedragen. Brahim is de hoofdfiguur die de familievete vanuit zijn ogen beschrijft. Er wordt veel straattaal gebruikt, stoere taal, maar ook echt scheldwoorden. Dit kan lezers aantrekken of juist afstoten. Jonge lezers kunnen zich zo misschien makkelijker met de hoofdpersoon identificeren, maar het kan het ook lastiger maken, want ik twijfel of de meeste leerlingen uit bijvoorbeeld mijn woonplaats Bemmel al deze termen kennen. Daarnaast komen er ook nog veel Marokkaanse woorden in voor. Als volwassen, redelijk ervaren lezer kan ik meestal wel inschatten wat de woorden betekenen. Ik behoor wel niet tot de doelgroep, maar verwacht wel dat ik beter uit de context kan halen wat onbekende woorden betekenen, dan een leerling van 12 jaar. Ik had de schrijver graag geadviseerd om een woordenlijst toe te voegen aan het verhaal. Voor mezelf heb ik er tijdens het lezen ook een opgesteld. Zo’n lijst kan het leesgemak bevorderen, maar misschien wordt het juist als tof ervaren door scholieren dat dit in een soort eigen slang/codetaal is opgeschreven.

Wat ik erg mooi vind is de clash tussen de Nederlandse en Marokkaanse cultuur die hier vrij subtiel in naar voren komt. Het is een boek dat moeilijkheden van de multiculturele samenleving presenteerd. Brahim leeft tussen twee culturen. Hij is een slimme havoleerling en heeft een Nederlands vriendinnetje die uit een welgestelde Nederlands-autochtone familie komt. Brahim is dol op haar en ontzettend trots. Zijn vader, Amar, is nog van de oude stempel en vindt Brahim een slapjanus, omdat hij harder moet zijn in zijn ogen. Hij moet hard werken in de zaak in plaats van tienen halen voor wiskunde en hij moet zijn concurrent kapot willen maken in plaats van zijn oom te vriend willen houden.