recensie Test - Miranda Nieboer

recensieTest - Mirjam Mous
door Miranda Nieboer


titel:Test
schrijver: Mirjam Mous
uitgeverij: Van Holkema & Warendorf
jaar van uitgave:2013
plaats van uitgave:Houten

samenvatting

Elvis Long is 16 jaar en gaat de zomer van zijn leven tegemoet. In het Engelse kustplaatsje waar hij woont is het eindelijk lekker weer. Hij heeft afgesproken met zijn vriendin bij de pier. Hier zal hij alleen nooit aankomen.
Als hij de straat opstapt wordt hem door een zwerver een papiertje in zijn handen gedrukt. Op het papiertje staat:"Dit is een test. We hebben je vader. Vertel het aan niemand. Ander vermoorden we je vader". Elvis denkt eerst dat het een misselijke grap van iemand is. Wie zou zijn vader, een Elvis-imitator, nou willen ontvoeren? Maar als hij zijn vader nergens kan vinden wordt de situatie erger. Hij gaat naar gokkantoren waar zijn vader vaak komt gokken. Hij vindt zijn vader niet, maar komt er wel achter dat zijn vader grote gokschulden heeft. Er lijken steeds meer redenen om zijn vader te ontvoeren.
Hij krijgt iedere dag via zijn computer of via een envelop een opdracht die hij binnen 12 uur moet vervullen. De meeste opdrachten zijn bizar.
Elvis probeert er ondertussen achter te komen wie er achter de ontvoering zit en waarom zijn vader ontvoerd is. Maar dit is moeilijk want de ontvoerders weten steeds wat Elvis doet en wat hij heeft gedaan. Elvis kan maar niet begrijpen hoe dit kan.
De laatste opdracht is om zijn vader terug te vinden. Hij heeft 12 uur de tijd. Uiteindelijk vindt Elvis zijn vader. Maar dan blijkt zijn vader niet de persoon te zijn die hij lijkt te zijn en blijkt het allemaal één grote test....

recensie

De hoofdpersoon is Elvis Long, die op zoek gaat naar zijn ontvoerde vader. Ik heb gemengde gevoelens over de levensechtheid van dit personage. Soms vind ik dit personage goed en levensecht beschreven. Je verplaatst je helemaal in zijn personage in zijn zoektocht naar zijn vader. De ontvoerders hebben Elvis volledig in hun greep, dat merk je duidelijk. Met name aan het eind, als Elvis zijn vader vindt, kun je je goed in Elvis verplaatsen. ‘Pa!’ De opluchting en blijdschap sloegen me bijna ondersteboven.. Ik vergat dat ik misschien wel voorzichtig moest zijn en spreidde mijn armen om hem te omhelzen, om mezelf ervan te overtuigen dat hij springlevend was en…’ (Test, p. 257). Vervolgens, als Elvis zijn vader ontmaskert leef je ook erg met hem mee. ‘Dus je houdt je mond?’ zei de psycho die me ooit verwekt had. Ergens in mij stond een wraakzuchtig monster op’. (Test, p. 283).
Maar ik heb ook meerdere momenten in het boek gehad dat ik zijn personage te weinig uitgediept vond. Ik miste soms de allesoverheersende angst voor het leven van zijn vader. Het moment dat hij zich realiseerde dat zijn vader echt ontvoerd was vond ik onder andere te mat omschreven ‘Sommige dagen beginnen fantastisch, maar als je even niet oplet, zit je ineens in de hel. Ik moest er serieus rekening mee houden dat het wel eens waar zou kunnen zijn. Dat m’n pa echt was ontvoerd’. (Test, p.14) Daarna begint het volgende hoofdstuk dat hij op straat stond en aan Talisha dacht. Er moet een ongelooflijke paniek en angst leven bij Elvis, dat lees je helaas niet altijd terug in het boek. Alles lijkt hem te overkomen en hij voert de opdrachten gedwee uit, hoe bizar en luguber ook.
Doordat ik soms zijn angst en paniek miste, maakte dat ik me niet altijd kon identificeren in Elvis.

Ik heb het boek met plezier uitgelezen. Omdat ik echt geen idee waar het verhaal naartoe ging bleef ik lezen. Ik moet zeggen dat ik het boek, nadat ik het uitgelezen had, meer waardeerde dan toen ik bezig was met het boek. Dit boek moet je eigenlijk herlezen om het nog meer te waarderen.
Erg mooi vond ik het slot beschreven. Het moment dat Elvis zijn vader ontmaskert en hem alles, stukje bij beetje, duidelijk wordt. De nachtmerrie waar hij al een week in verkeerde, bleek één grote test te zijn geweest. Je leest zijn ongeloof en wanhoop. ‘Het was alsof mijn vader een of andere vloek had uitgesproken, waarmee hij me gevangen hield. Ik kon niet loskomen van wie hij ooit was of van wie ik altijd had gedacht dat hij het was.’ (Test, p.277). Ook de volgende passage wanneer het écht tot hem doordringt dat zijn vader niet de persoon blijkt te zijn waarvan hij altijd dacht dat hij was, vind ik erg mooi. 'Ik was ineens niet meer van ijs. Ik voelde me verraden en gekwetst, zo erg dat het lichamelijk pijn deed.' (Test, p.279). De pijn en ontreddering komen in deze passages zo mooi naar voren.

Het einde vond ik mooi. Elvis is totaal van slag en uit het veld geslagen doordat hij zijn vader ontmaskerd heeft. De laatste zin van het boek, dat hij Talisha belt en met haar naar de politie gaat vond ik treffend. ‘Ze zou me net het laatste zetje geven dat ik nodig had. ’Maar ik nog eerder,’zei ik. ‘Wedden?’ (Test, p.284)

geschiktheid beoogde doelgroep:

Dit boek is een jeugdthriller voor kinderen vanaf 13 jaar. Ik denk zeker dat dit boek veel kinderen van die leeftijd aanspreekt. Het zit boordevol spanning en het verhaal ontwikkelt zich snel. Zeker ook jongens zullen het een goed boek vinden, die over het algemeen misschien minder graag lezen dan meisjes. Uiteindelijk blijkt het hele verhaal een soort spel te zijn en dat zal veel jongens aanspreken.