recensie Kil - Mel Wallis de Vries
door Miranda Nieboer
titel: Kil
schrijver: Mel Wallis de Vries
uitgeverij: De Fontein
jaar van uitgave: 2014
plaats van uitgave: Utrecht
'Kil' gaat over de zeventienjarige Tyrza. Haar vader is overleden en ze woont samen met haar moeder en zusje. Omdat ze de laatste tijd zo moe is, gaat ze op aandringen van haar moeder naar de huisarts. Daar worden enkele buisjes bloed afgenomen.
Een paar dagen later fietst Tyrza alleen naar huis. Wanneer ze door een tunnel rijdt, wordt ze plotseling van haar fiets gerukt. Ze wordt daarna wakker in een koelcel, en kan zich niet zo veel meer herinneren. Naarmate de tijd vordert en de temperatuur in de koelcel daalt, snapt ze dat de dader haar dood wil hebben.... Lukt het Tyrza te ontsnappen?
recensie
De hoofdpersoon Tyrza wordt goed neergezet. Ik kan me heel goed in haar verplaatsen. Haar angst en overlevingsdrang worden heel goed beschreven, waardoor je echt met haar meeleeft. Een enkele keer lijkt ze de moed op te geven en worden haar gedachten erg goed verteld. ('Mijn ogen zakken dicht. Ik zie kleuren. Geel,rood, blauw en groen, als een regenboog. Verwonderd kijk ik ernaar. De kleuren raken me aan, warm en zacht. Kon ik hier maar voor altijd blijven. Kon ik maar-. Van heel ver weg komt een geluid. De regenboog spat uiteen, als een ballon die lek wordt geprikt. Het wordt donker en koud. Verschrikt schieten mijn ogen open. Het duurt een paar seconden voordat ik begrijp waar ik ben. En dat ik er bijna was geweest.' p.46)
Daarentegen vind ik de personage van de dader, Jonathan, minder goed neergezet. Ik kan me niet in hem verplaatsen en vind zijn motivatie om Tyrza te willen doden, ongeloofwaardig.
Dat brengt meteen waarom ik het boek wel heel erg spannend vond, maar tegelijkertijd ook wat vergezocht. Tot het moment waarop duidelijk werd waarom Jonathan Tyrza dood wilde maken, vond ik het boek spannend en geloofwaardig. Toen de motivatie van Jonathan duidelijk werd, vond ik het verhaal niet meer zo aantrekkelijk en juist wat vergezocht. Ik wilde het nog steeds uitlezen, want ik wilde graag weten wie het dode meisje was en of Tyrza zou kunnen vluchten, maar mijn enthousiasme over het boek was wel een stuk minder.
Ik vond het vreemd dat er heel luchtig werd gesproken dat er een ander meisje was vermoord. Dat vond ik ongeloofwaardig.
Het boek leest makkelijk weg. Je voelt de kou van de koelcel en de angst van Tyrza. Het is erg spannend en je wil graag weten hoe het afloopt. Ik had het vrij snel uit. Het is een dun boekje in tegenstelling tot de andere boeken van Mel Wallis de Vries. Wellicht wilde ze hiermee de minder gemotiveerde lezers aantrekken. Vaak hikken deze lezers tegen dikke boeken aan en maakt de schrijfster met dit dunne boekje, de stap minder groot. En misschien motiveert ze deze lezers, na het lezen van 'Kil', om haar andere boeken ook te lezen.
Het mooiste stukje, dat mij het sterkst trof, heb ik hierboven geciteerd. Dat is het moment dat Tyrza wegzakt en even dreigt op te geven, totdat ze weer opschrikt en realiseert waar ze is ('Mijn...geweest', p.46). Haar situatie lijkt zo uitzichtloos en ze lijkt het op te geven. In deze passage beschrijft de schrijfster zó goed de gedachten en het gevoel van Tyrza. Ik leefde helemaal met Tyrza mee en hoopte dat ze het niet opgaf.
Wat ik een ontroerend stukje vond was het moment dat de moeder van Tyrza bij Tyrza aan het ziekenhuisbed zit. ('Ineens dringt tot me door wat ik eigenlijk altijd al wist: ze houdt van me. Ik zie het in haar ogen, aan haar kromgetrokken schouders. Waarom heb ik het niet eerder willen zien? Ik zoek mama's hand en pak hem vast. Ze kijkt me met grote ogen aan, alsof ze niet kan geloven dat dit echt gebeurt, en knijpt dan stevig terug. Livia's warme hand glijdt tussen onze handen. We blijven een eeuwigheid zo zitten.' p.63)
Ik kan me goed voorstellen dat een relatie moeder-dochter in de puberteit enorm gecompliceerd kan zijn en dat het lijkt voor de dochter alsof haar ouders niet van haar houden. HIer beseft Tyrza dat haar moeder, uiteraard, van haar dochter houdt.
Het einde van het boek vond ik mooi, goed geschreven. Het boek wordt vanuit twee perspectieven beschreven. Vanuit Tyrza en vanuit Thomas Beek, een politieagent. Het einde van het boek vanuit Tyrza heb ik hierboven beschreven.Tyrza komt bij in het ziekenhuis met haar moeder en zus naast zich.
Het einde vanuit Thomas beschreven is dat hij Tyrza ondervraagd heeft over wat er allemaal gebeurd is. De laatste zin vond ik heel mooi. ('Dit meisje redt het wel, denk ik. Ze is beschadigd, maar niet kapot.')
geschiktheid voor de beoogde lezer
Dit is een thriller voor jongeren in de leeftijd 13-15 jaar. Ik denk zeker dat dit boek bij deze leeftijdscategorie in de smaak zal vallen. Het is spannend en het verhaal leest vlot. De boeken van Mel Wallis de Vries hebben bijna altijd meisjes als hoofdpersonen. Ik denk dat dit boek dan ook vooral meisjes aanspreekt, omdat ze zich in de hoofdpersoon Tyrza kunnen verplaatsen. Wat ik al noemde, het boekje is heel dun. Dit kan kinderen, die minder graag lezen en/of moeite hebben met lezen, aantrekken. En wellicht zijn ze na het lezen van dit boek zo enthousiast, dat ze de volgende keer een dikker boek aandurven!
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenReactie op de recensie van “Kil” van Miranda Nieboer – door Annika van Klinken
BeantwoordenVerwijderenMiranda, je geeft aan dat je “Kil” van Mel Wallis de Vries een spannend boek vindt dat je in korte tijd hebt uitgelezen. Soms is het verhaal ongeloofwaardig, maar het intrigeert je zodanig dat je het wilt uitlezen. Ik kan mij erg goed vinden in jouw recensie.
Mel Wallis de Vries heeft inderdaad een vlotte schrijfstijl waardoor je het boek zo snel mogelijk wilt uitlezen. Ik denk zelfs dat sommigen het jammer vinden dat het maar zo’n kort verhaal is. Voor leerlingen die weinig motivatie hebben om te lezen, is dit boek echter een goede uitkomst.
Bij de beschrijving van de dader, Jonathan, geef jij aan dat dit een ongeloofwaardig personage is. Je slaat de spijker op de kop, althans, voor mij. Jonathan is een jonge kerel die een onschuldig meisje wilt vermoorden om zijn eigen zusje te redden. Het motief wat in het boek naar voren komt, is vrij ongeloofwaardig. Dit zou ook kunnen komen omdat het een kort verhaal is van 67 bladzijden. De schrijfster probeert ervoor te zorgen dat je empathie voelt jegens de moordenaar. Helaas wordt er te weinig beschreven over het personage waardoor het lastig is jezelf te verplaatsen in de gedachtegang van Jonathan.
Je citeert een aantal zinnen uit het boek wat jij het mooiste stuk uit het verhaal vindt en ervoor zorgde dat je meeleefde met de hoofdpersoon: “Mijn ogen zakken… bijna was geweest.' “ (Kil, p. 46). Ik vind het bijzonder dat jij juist deze zinnen hebt gebruikt in jouw recensie. Het zijn dé woorden in het verhaal die mij ook aanspraken. De schrijfster weet hier de gedachten van Tyrza (de hoofdpersoon) zo mooi en belevend te verwoorden, dat je er letterlijk en figuurlijk kippenvel van krijgt. Je hebt het idee dat je zelf op de operatietafel ligt te wachten op wat komen gaat.
Ik ben blij dat je dit boek hebt gekozen voor het fictieblog. Het is een mooi, spannend boek wat je binnen no-time uitleest en je boeit tot het laatste woord. Soms misschien iets vergezocht, maar dat doet voor mij weinig afbreuk aan het verhaal. Mel Wallis de Vries heeft er een fan bij!
Bronnen:
- Wallis de Vries, M. (2015). Kil. Utrecht: De Fontein
Prima recensie. Het is goed dat je meer perspectieven bespreekt op de waarde van het boek (criteria Mooij). Dat zou nog wat sterker kunnen.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenReactie op de recensie van "Kil" van Miranda Nieboer - door Raimond Jans
BeantwoordenVerwijderenZoals de meesten inmiddels wel weten, word ik meestal niet zo blij van het lezen van boeken. Ik werd door Annika getipt om jouw recensie eens te bekijken. Je beschrijft hierin een spannend verhaal van een meisje dat wordt aangevallen en in een koelcel belandt. De dader wil haar vermoorden. Vooral door het laatste zinnen van jouw samenvatting werd ik gegrepen en zodoende heb je mij overgehaald om het boek te gaan lezen.
Het verhaal begint midden in een scene waarin twee politieagenten op een melding af komen. Het was mij op dat moment volslagen onbekend wat ik kon verwachten. Na het vinden van een vrouwelijk stoffelijk overschot schakelen we ineens over naar Tyrza en ik ga het verhaal beleven vanuit haar point of view. Als lezer ga je meteen de link leggen naar het gevonden meisje, maar toch was ik vooral zoekend en heel erg benieuwd naar eventuele aanknopingspunten om het verhaal helder te krijgen. Miranda, je geeft aan dat je vindt dat de persoon Tyrza goed in het verhaal wordt neergezet en daar sluit ik mij volledig bij aan. Haar hele achtergrondgeschiedenis gaf mij al bij voorbaat een gevoel van medelijden en empathie. Als lezer had ik natuurlijk al een vermoeden over het verdere verloop en dat maakte het voor mij juist enorm spannend.
Door de schakelingen in het verhaal (het telkens schakelen tussen Tyrza en de agenten) krijg je een duidelijke spanningsopbouw, zeker omdat je steeds meer aanwijzingen krijgt over het verloop van het verhaal. Je wilt namelijk absoluut niet zien en meemaken dat dit lieve meisje ten prooi valt aan een eventuele (dan nog onbekende) moordenaar. Dan komt toch het onvermijdelijke moment dat ze ten prooi valt. Ze wordt wakker in een koelcel en het is al snel duidelijk dat het niet de bedoeling is dat ze er levend uit gaat komen. Dat wordt vrij snel duidelijk wanneer we kennis maken met haar moordenaar. Je geeft enkele citaten uit het verhaal en ik vind dat heel pakkend voor de manier waarop je in het verhaal wordt meegezogen. Je kruipt gevoelsmatig helemaal in haar huid en je kunt je o zo goed voorstellen wat zij mee moet maken.
Je geeft ook aan dat je vindt dat de moordenaar minder goed wordt neergezet en dat je de geloofwaardigheid van het verhaal verloor. Dat ben ik niet helemaal met je eens. Ik beaam dat het plotselinge bekendmaken van de dader en zijn motief een betere introductie verdient. De puzzelstukjes vielen voor mijn gevoel iets te snel op hun plek en dat is na zo’n geweldige spanningsopbouw jammer. Het motief om Tyrza te doden vond ik wel sterk. Een levende donor vangen en opensnijden voor nieren om zijn zusje (misschien) beter te maken, dat noem ik nou een dijk van een motief; je moet er maar opkomen. Het mooiste hebben we echter nog tegoed. Na een zenuwslopend spel in de cel (messen pakken), blijkt Tyrza op miraculeuze wijze te ontkomen aan haar dood en haar dader weet ze uit te schakelen. Huh?!? Toen begreep ik er even niks meer van. Gelukkig, het lijk blijkt gewoon een ander meisje te zijn. Op dat moment was ik behoorlijk opgelucht en voelde zelfs een moment van vreugde in mij.
Miranda, je merkt wel aan mijn reactie dat ik je erg dankbaar ben dat jij over dit boek een recensie hebt geschreven. Ik heb van het begin tot het einde genoten. Zoals je al beschrijft, betreft het hier een dun boekje. Het voordeel hiervan is dat het “lastige lezers” toch meer aanspreekt, maar zelfs ik moet bekennen dat het inderdaad te kort is voor dit verhaal. Het verhaal eindigt, zoals je al citeerde, met de prachtige zin: “Dit meisje redt het wel, denk ik. Ze is beschadigd, maar niet kapot.” Hier valt niks meer aan toe te voegen, amen!
Bronnen:
- Wallis de Vries, M. (2015). Kil. Utrecht: De Fontein
...
BeantwoordenVerwijderen