donderdag 12 mei 2016

Recensie 'Hou van mij' van Corien Botman en Yasmine van Leur door Suzanne de Jonge

Auteur: Corien Botman
Jaar van uitgave: 2009
Titel: Hou van mij
Plaats van uitgave: Amsterdam
Uitgeverij: Querido

Korte samenvatting:
Monisha woont samen met haar moeder en haar vriend Fred. Zij hebben 2 dochters: Ayesha en Ganabai.
De moeder van Monisha heeft vooral aandacht voor Fred, waardoor Monisha veel ruzie heeft, wat haar doet besluiten om weg te gaan thuis. Ze komt begeleid te wonen op 'Schapendrift'. Contact met haar moeder is er niet, maar ze mist haar zusjes.
Als ze tijdens het uitgaan met oude vriendin Rosana Lewis tegenkomt, wordt ze verliefd. Lewis heeft echter al een vriendin, welke zwanger is. Lewis kiest uiteindelijk voor zijn vriendin waardoor de relatie tussen Monisha en Lewis stopt. Inmiddels heeft Monisha van haar vriend Gabrio gehoord dat haar moeder op zoek gaat naar haar familie in Indonesië. Het leven is niet wat ze ervan verwacht en Monisha besluit om het anders te doen. Ze verhuist naar een studentenwoning en het contact met haar moeder en Fred wordt beter.
  
Eigen mening:
Als moeder van een tweejarige dochter, kan ik me niet voorstellen dat er ooit iets belangrijker voor je is dan je eigen kind. Ik vind het verdrietig voor Monisha dat ze zich verlaten en alleen voelt. De band tussen een moeder en haar dochter wordt regelmatig als een unieke band omschreven. Een band die bepalend is voor de ontwikkeling van een dochter. Voor mij onbegrijpelijk dat deze band zo verstoord kan worden.

'Als je het er niet mee eens bent, rot je maar op. Daar kwam het op neer.' (Hou van mij, p. 56)

Het is een vaak gehoord verhaal dat meisjes uit een onstabiel thuis, de liefde waar ze zo naar verlangen, op verkeerde plaatsen zoeken en denken te vinden. Het maakt me dan ook verdrietig als ik lees dat ook dit gebeurt bij Monisha, zeker omdat ik mij bewust ben van het feit dat dit verhaal op waarheid is gebaseerd.

'Vorig jaar heb ik Fred nog bedreigd.' (...) 'Hou je bek of ik sloop je! Ik hoef maar één telefoontje te plegen en je hele familie is dood.' Dat was een beetje overdreven, maar ik ging toen met een jongen die een paar gangsters kende.' (Hou van mij, p. 67)

Het boek heeft indruk op mij gemaakt door de realistische beschrijving en het besef dat ik kinderen en leerlingen ken of in mijn klas heb die in een zelfde soort situatie zitten. Ik kan alleen maar hopen dat het net zo goed afloopt als dit verhaal. Ik voel opluchting en geluk als ik lees hoe goed het uiteindelijk met Monisha gaat. Ik bewonder haar doorzettingsvermogen en de wil om een leven te leiden waar ze trots op kan zijn.

'Ik ga weg, Lewis,' zeg ik gauw. 'Alleen. Ik vind het doodeng, maar het moet.' (Hou van me, p. 153)

Geschiktheid:
Gebaseerd op het leven van Yasmine, is het boek eigenlijk gelijk al geschikt voor de genoemde doelgroep: vanaf ca. 15 jaar. Ik denk dat het zoeken naar liefde en genegenheid aanspreekt en voor velen zelfs herkenbaar zal zijn. Vooral bij mijn leerlingen van niveau 2 (mbo detailhandel) zou ik dit boek gebruiken. Deze leerlingen hebben herkenbaarheid nodig om geïnteresseerd en gemotiveerd te blijven. Liefde, (verstoorde) relaties en vriendschap sluiten aan bij de belevingswereld van leerlingen met deze leeftijd. Op niveau 2 kom je helaas regelmatig leerlingen tegen die verstoorde relaties, een onstabiele thuissituatie en een vertekend zelfbeeld hebben. Door de goede afloop hoop ik dat leerlingen die zich net zo verloren voelen als Yasmine/ Monisha zien dat, hoe kansloos het ook lijkt, er altijd een goed einde mogelijk is.    

Geen opmerkingen:

Een reactie posten