Titel: Doe maar dicht maar, 2001
Schrijvers: Jongeren tussen de 12 en 18 jaar
Uitgever: Groningen, Doe maar dicht maar.
Eerste druk: 2001, Groningen
Eerste uitgave reeks: 1992
Eindredactie: A.Geerling
Eindredactie Illustraties: W. de Graaf
Illustraties zijn gemaakt door studenten Communicatievormgeving aan de Faculteit der Kunsten van Academie Minerva, Hanzehogeschool Groningen
Doe maar dicht maar is een jaarlijks terugkomende wedstrijd
voor de jeugd van 12 t/m 18 jaar. Ieder mag drie gedichten insturen en deze
worden dan beoordeelt door een jury. Uit de velen inzendingen worden de honderd mooiste geselecteerd en deze vind je terug in de bundel. Ook zie je de tien beste van de lichting 2001 mooi gepresenteerd met een illustratie.
Elke uitgave van Doe maar dicht maar is dan ook heel anders
maar een ding hebben ze in ieder geval gemeen, het is een feestje om te lezen.
Wat een creativiteit komt er uit deze jonge mensen,
geweldig. Veel uiteenlopende thema's en onderwerpen waar je eigen gedachten over kan laten gaan.
Welk verhaal schuilt erachter?
Stof tot nadenken geeft je bijvoorbeeld het volgende gedicht:
Huis
Een bloemknop opent
ik teken een raam
misschien zou men van achter dit raam
anders kunnen kijken
Een kat opent zijn ogen
ik teken een deur
misschien dat er achter deze deur
een nieuwe wereld is
Een mus vliegt
ik teken een dak
misschien dat eronder dit dak
een huis is
voor mij
een huis gevuld met mij
Ghazal Hamidian (16 jaar)
Als je alleen naar de tekst kijkt en luistert en niet de naam leest kan je andere gedachten krijgen dan wanneer je de naam erbij leest. Van een verloren kind in de maatschappij naar een kind in de oorlog?!
Veel heeft deze jongere in ieder geval om meet te torsen.
Heel anders bij het volgende gedicht.
Het weer en ik
De molen zwieperde de hele dag.
De zon schijnt met zijn brede lach.
De wind die blaast me in 't gezicht.
Leuk hé, als je onder een boompje ligt.
Nelleke van Doorn (13 jaar)
Veel onbevangener, jonger, luchtiger, naïever en misschien meer genieten van het moment.
Deze uiteenlopendheid van gedichten is wat deze bundel zo leuk maakt. Je wordt elke keer weer verrast.
Op deze manier is de brug slaan tussen jongeren en poëzie ook makkelijker. Het is niet raar of gek als je gedichten schrijft. Zie als een uitlaatklep of als gewoon een momentje iets krabbelen.
Ik denk dat deze poëziewedstrijd een super initiatief is en ik hoop dat er nog heel lang heel veel jongeren aan mee blijven doen.
Een taak voor ons als docenten is daar zeker weggelegd, hoe leuk om een doel in je lessen te hebben die tastbaar kan worden gemaakt.
En wanneer deze bundels te hoog gegrepen zijn dan maak je ze toch zelf op school!
Ik heb er al zin in.
Janneke Bouwman, 10 mei 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten