Reactie op de recensie die Gemma Peters schreef over het boek Dorst van Esther Gerritsen. Reactie geschreven door Jet van Os
Net zoals Gemma heb ik het boek Dorst gelezen. Gemma vindt het een aangrijpend boek, vooral door de beeldende beschrijvingen en de beklemmende dialogen tussen de moeder en de dochter. Ze noemt het woord ´onmacht´. Onmacht is inderdaad tekenend voor de relatie tussen moeder en dochter. De moeder is ziek en wordt niet meer beter. De dochter raakt daarvan in de war (nog meer dan ze al was..) en gaat zich anders gedragen. De beide vrouwen willen eigenlijk wel nader tot elkaar komen maar weten beiden niet hoe. Deze onbeholpen moeder-dochter relatie bepaalt het verhaal.
De hoofdstukken zijn om en om vanuit het perspectief van moeder Elisabeth en dochter Coco geschreven. Zij wisselen elkaar af als verteller. Op deze manier beleef je het verhaal van twee kanten, en krijg je meer inzicht in beide personages. Ondanks dat je zo in de huid kruipt van de personages was het (voor mij althans) heel moeilijk om te begrijpen waarom ze handelen zoals ze doen. Elisabeth wil rust en alles op orde voordat ze overlijdt terwijl Coco maar blijft zoeken naar liefde, erkenning, en bevrediging. Dat doet ze met behulp van voedsel, drank en seks. Coco en Elisabeth brengen niet eens zoveel tijd met elkaar door in het verhaal, maar uit gesprekken die met anderen worden gevoerd en door de jeugdherinneringen die worden opgehaald krijg je veel informatie over het leven en karakter van de twee dames.
Gerritsen gebruikt heel veel dialogen in haar boek. Gemma verwerkte in haar recensie een mooi fragment om de onbeholpenheid van de vrouwen te illustreren. Het boek staat er dan ook vol van. Ik vond zelf deze tekenend voor de gemankeerde moeder-dochter relatie:
Er zijn moeders en dochters die elkaar omhelzen´, zegt Coco.
´Wil je dat?´
´Ik geloof het niet´.
´Als jij het niet wilt,´zegt haar moeder, ´dan doen we het niet´.
(Dorst, blz. 167)
Gemma twijfelt aan het feit of je deze roman aan kunt bieden als adolescentenliteratuur. Ik denk dat het boek heel bruikbaar is voor de bovenbouw. Er worden verschillende interessante thema´s aangesneden in het boek voor verdieping tijdens de literatuurles. Je kunt met de leerlingen verkennen hoe belangrijk het is om werkelijk contact te hebben met anderen. Heeft Elisabeth autistische kenmerken? De betekenis van de moederfiguur, en de invloed die ouders op je leven hebben is ook een mooi aanknopingspunt. Daarnaast is het liefdesleven van Coco natuurlijk voer voor discussies met tieners. En, een vraag die misschien wat stof doet opwaaien in de klas: hoe belangrijk is liefde in een seksuele relatie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten