Reactie door Ime van Berloo op de recensie van Miranda Nieboer over het boek 'Onzichtbaar'

Reactie door Ime van Berloo op recensie ‘Onzichtbaar’ van Miranda Nieboer

Hierbij reageer ik op de recensie van ‘Onzichtbaar’ van Miranda Nieboer. Ik kende het boek niet en ben het gaan lezen naar aanleiding van jouw recensie. Ik deel jouw mening dat het een zeer spannend en heftig boek is.

Aangrijpend vond ik vooral om te lezen hoe Ana zich staande probeert te houden in een gezin vol verdriet. Ieder verwerkt de dood van haar broertje op zijn/haar eigen manier. De eenzaamheid, het verdriet en de boosheid van Ana worden heel goed beschreven. De passages die jij noemt grepen mij ook aan. Ook dit stukje is voor mij heel erg treffend: Ik wil geen dagen meer waarop alles anders wordt. Ik wil gewone dagen. Saai, zonder vreselijke gebeurtenissen. Ik wil dat alles weer is zoals het hoort te zijn. (Onzichtbaar, p.46).

De passage, die jij noemt, waarin Ana verschrikkelijk boos wordt op haar moeder is erg confronterend. Ik begrijp dat jij dit één van de meest indrukwekkende en heftige passages vond. Ik deel jouw mening.

Je benoemt verder dat je vindt dat de verhaallijn van de dader, niet sterk en geloofwaardig vindt. Deze mening deel ik niet met je. De dader, Ymke, heeft een enorme haat en boosheid jegens Ana. Dat wordt ontzettend goed beschreven. Dat voor ons, als volwassene, de aanleiding van deze boosheid ‘te klein/onschuldig’ is, kan voor een puber heel anders zijn. Hun belevingswereld en relativeringsvermogen zijn natuurlijk totaal anders. Thomas, die totaal niets met de hele situatie te maken heeft, heeft zich volledig laten beïnvloeden door Ymke. Hij  moest het aanpappen met Ana en hij moest de moeder van Ana wat aandoen.

Vanaf hun 12e jaar zijn adolescenten zoekende naar een eigen identiteit. Bovendien zijn ze door de vele stemmingswisselingen en de ongecontroleerde lichamelijke veranderingen die ze dan ondergaan, enorm beïnvloedbaar door hun omgeving. (Leesbeesten en boekenbeesten,p.74)

Ik zou dit boek zeker aanraden bij leerlingen uit mijn klas. De Facebookmoord in 2012 in Arnhem is aanleiding geweest van het schrijven van dit boek. De verhaallijn in Onzichtbaar loopt enigszins parallel met de Facebookmoord.

Geraadpleegde bronnen:

- Coillie, J. (2012). Leesbeesten en boekenfeesten. Leuven: Davidsfonds.  
- Tardio, N. (2014). Onzichtbaar. Alkmaar: Kluitman.